Piemonte, truffels en een bijzondere ontmoeting !

 

Piemonte

In 2005 kochten wij ons huis in Zuid-Piemonte, destijds een nog vrij onbekende streek in Noord-Italie. Toen we een jaar later ook daadwerkelijk, als gezin, emigreerde naar Italie waren er veel mensen die vroegen waar we nu precies heen gingen verhuizen. Het makkelijkste vond ik om te vertellen dat we in het onderste puntje van de driehoek Turijn-Milaan-Genua gingen wonen, een prachtige streek met mooie heuvels, bossen, wijngaarden en nog weinig toeristen.

Herfst

Inmiddels zijn we 16 jaar verder en zien we in onze regio meer en meer buitenlanders die het fijn vinden om hier, in deze prachtige groene regio, hun vakantie door te brengen. Verder staat Piemonte bekent om zijn mooie wijnen en lekker eten, wat vooral in de herfst tot uitdrukking komt door alles wat hier in de natuur te vinden is, zoals paddenstoelen, wild, kastanjes en natuurlijk de truffels.

Truffels

Wat is een truffel? De truffel, “Tartufo” in het Italiaans, is een knolvormige zwam of paddenstoel die onder de grond groeit op en tussen de stronken en wortels van bomen. Je hebt zwarte truffels en witte truffels. Vroeger at de lokale bevolking ze als aardappels, maar toen waren ze een stuk minder zeldzaam dan nu. Tegenwoordig moet je een goed gevulde portemonnee meenemen, want zeker de witte truffels zijn niet goedkoop.

Van de zwarte truffel bestaat een winter-, herfst- en zomertruffel. Deze truffels groeien van ongeveer mei tot aan januari. De wintertruffel is van de zwarte truffels het meest delicaat. De herfsttruffel is iets minder sterk van smaak. De zomertruffel heeft vrij licht vruchtvlees en smaakt ook iets minder sterk.

De koningin onder de truffels is de witte truffel, dit is de meest zeldzame en kostbare truffel. Het seizoen loopt van september tot aan januari en deze witte truffel heeft een sterke aardse geur.

The international Alba White Truffle Fair

Tijdens het ( witte ) truffelseizoen vindt elk weekend de Fiera del Tartufo Bianco (de witte truffelbeurs) van Alba plaats, de oudste en belangrijkste truffelmarkt van Italië waar jaarlijks bezoekers vanuit heel de wereld op af komen. Dit jaar is de beurs van 9 oktober tot aan zondag 5 december.

In Alba heb je een truffelwinkel die genoemd is naar de man die de truffel wereldberoemd én gewild maakte, Giacomo Morra. Hij was degene die de eerste truffelbeurs organiseerde, dit was al in 1929 .

De documentaire “The Truffle Hunters”

Niet zo gek dat juist in deze periode de prachtige documentaire “the truffle hunters” in premiere is gegaan in verschillende bioscopen. Een documentaire over de levenslust van deze, vooral bejaarde, Italiaanse mannen, die vaak s’nachts op zoek gaan naar truffels en geheimzinnig doen over hun beste geheime plekjes in het bos. De Amerikaanse filmmakers laten zien dat de wereld van de truffeljagers een wereld van tegenstellingen is.

De truffeljagers zelf zijn vaak mannen van rond de 80 jaar, ze zijn enorm verbonden met de natuur, de tradities en hebben weinig materiele rijkdom.  Ze hebben dit leven al generaties lang geleefd.De witte truffel, waar deze mannen op jagen, is alleen in het wild te vinden en is zo zeldzaam dat het soms letterlijk goud waard is. Deze witte truffels kom je alleen maar tegen in dure restaurants.

Het is het eenvoudige leven van de truffeljagers tegenover het grote geld wat omgaat in de handel van diezelfde truffels.

Angelo

Afgelopen zaterdagmorgen waren Guus en ik op weg naar Asti. We hadden tijd genoeg en dan stuur ik Guus graag langs kleine onbekende weggetjes. In deze herfstperiode is de natuur zo mooi dat we daar beiden van genieten.

Tijdens dit ritje zagen we een groot oud landhuis wat onze aandacht trok en waar we even stopte om te kijken.  Er kwam een oudere, opmerkelijke man, in blauwe overall met baret en lange grijze baard en haren, naar buiten die een praatje met ons maakte. Hij bleek  Angelo uit deze documentaire te zijn en nodigde ons uit om het huis te bekijken. Angelo is niet de eigenaar van het landhuis, maar woont daar al 33 jaar in een zijvleugel, als een soort huismeester. Hij woont daar samen met zijn truffelhond Nina en een paar poezen en is naast truffelzoeker ook boer en dichter. Zijn huisje was simpel, maar keurig netjes met vooral heel veel stapels boeken.

Bovenstaand zijn foto’s  van Angelo uit de documentaire. De linker foto is gemaakt in de oude wijnkelder van het landhuis, deze kelder heeft hij ons laten zien en was ondanks de rommel geweldig mooi en authentiek. Op de rechter foto zit hij te typen tussen de stapels boeken. Angelo heeft geen televisie, internet of telefoon en hij gaf aan ook niet naar de bioscoop te gaan om de film te bekijken.

Maar toen ik vroeg of ik een foto van ons samen mocht maken ging hij meteen voor zijn huisje staan om te poseren.

Het was voor ons een bijzondere ontmoeting met een ongewone, unieke man op een wat mistige zaterdagmorgen. Truffels zoeken doet Angelo niet meer, want hij vindt de handel in truffels tegenwoordig te corrupt.

Zelf mee op truffeljacht

Gedurende de maanden oktober en november is het mogelijk om samen met een truffeljager de bossen in te gaan op zoek naar de witte truffel. Ook in de zomermaanden worden er truffeljachten georganiseerd, maar dan naar de zwarte zomertruffel. Hoe leuk en leerzaam zo’n truffeljacht ook is, toch twijfel ik altijd aan de oprechtheid. De truffeljagers houden hun goede vindplaatsen zo goed geheim, dus je kan mij niet vertellen dat ze deze vindplaatsen delen met de toeristen.

Ook de filmmakers van “the truffle hunters” hebben 3 jaar gefilmd en zijn er niet van overtuigd dat de truffeljagers hun naar echt goede vindplekken hebben gebracht.

Film

Misschien een leuke tip voor iedereen om de film te gaan kijken en een blik te werpen op deze onbekende, mystieke wereld van de truffeljagers.

Groet, Silvia