Vanaf het moment dat Guus en Silvia samen met een tentje door Frankrijk reisden, droomden ze van een leven op het platteland, liefst in het buitenland. Elke vakantie stonden ze bij makelaars naar huizen te kijken, maar pas rond hun veertigste gingen ze serieus zoeken.

In eerste instantie wilden ze een camping beginnen, tot ze in 2004 een luxe tent huurden in Frankrijk. Het eenvoudige, maar comfortabele kamperen maakte zo’n indruk dat ze besloten een Glamping te starten.

In 2005 reisde Guus naar Piemonte en raakte meteen enthousiast. Een week later vloog Silvia mee en viel direct voor een oude, vervallen wijnboerderij met prachtig uitzicht bij Acqui Terme. Zonder vergunningen, rapporten of zekerheden besloten ze het huis te kopen, pure liefde op het eerste gezicht. Toen ze ontdekten dat hun achternaam Bont(à) in het Italiaans “goedheid” betekent, kreeg hun plek vanzelf de naam Casa Bonta.

In Nederland woonden ze als gezin in het gezellige Brabantse dorpje Prinsenbeek, waar ze een goedlopende damesmodezaak hadden. Ondanks hun leuke werk, het mooie huis en het gezellige leven daar, lonkten het avontuur en de uitdaging.

In de zomer van 2006 verhuisden ze naar Italië, naar Cartosio. De kinderen, Yara en Joris, toen 11 en 9, begonnen aan hun Italiaanse scholen in Acqui Terme. Er waren toen nauwelijks andere buitenlandse kinderen en hun blonde haren waren een hele bezienswaardigheid voor hun nieuwe schoolgenootjes en de lokale bevolking van het dorp.

In 2008 openden ze, met twee tenten, de eerste Glamping van Italië, en in 2009 breidden ze uit naar vijf tenten en één appartement. Elk jaar na het seizoen kwamen de bouwvakkers weer om aan een nieuw project te beginnen. Het pand was zo groot dat ze er naast hun woonhuis ook appartementen in konden maken.

Inmiddels is Casa Bonta uitgegroeid tot een agriturismo met vier appartementen en acht luxe safaritenten. Elk jaar worden er verbeteringen gedaan, maar nu de grote verbouwprojecten achter de rug zijn, is er in de winter wat meer tijd. Al blijft er met een groot huis en een terrein van acht hectare natuurlijk altijd wel iets te doen.

De kinderen, Yara (1994) en Joris (1996), zijn inmiddels volwassen en behoorlijk veritaliaanst.
Joris woont in Madrid, waar hij zijn master afrondde en nu werkt. Tijdens zijn vakanties is hij vaak terug te vinden op Casa Bonta.
Yara woont op Casa Bonta en neemt het vanaf 2026, samen met haar Italiaanse man Kilian, officieel over.

Guus en Silvia restaureren ondertussen een huis vlakbij Acqui Terme, op slechts tien minuten van Casa Bonta, waar ze wat meer van hun rust kunnen genieten. Silvia zal echter zeker nog vaak op Casa Bonta te vinden zijn, om te helpen, te kletsen of gewoon een wijntje mee te drinken.

Yara (1994) groeide op op Casa Bonta. In de eerste jaren hielp ze vooral mee, als bijbaantje, met schoonmaken en serveerde ze tijdens de pizza-avonden.

Op school in Acqui Terme leerde ze Kilian (1994) kennen. Kilian is geboren in Italië en heeft een IJslandse moeder. Ook hij verhuisde al jong van Milaan naar het platteland van Piemonte. Vanaf het begin hielp hij ook mee op Casa Bonta, vaak samen met zoon Joris als pizzabakker.

Yara riep altijd al dat ze Casa Bonta ooit wilde overnemen, maar Guus en Silvia vonden het belangrijk dat ze eerst haar eigen pad zou volgen. Daarom hebben Yara en Kilian tien jaar in Milaan gewoond en gewerkt. Toen Guus en Silvia het wat rustiger aan wilden doen, wisten Yara en Kilian meteen: dit is het moment om Casa Bonta door te zetten.

Vanaf 2026 runnen zij, Yara en Kilian, Casa Bonta. Met dezelfde warmte en toewijding als Guus en Silvia zorgen ze ervoor dat gasten zich welkom voelen en volop kunnen genieten van al het moois dat Piemonte te bieden heeft.