Alle berichten van admin

Schaapskudde

p1060339Schaapskudde
Waar denken jullie aan als jullie aan een schaapskudde denken? Misschien raar, maar ik denk aan de Veluwe, een grote kudde schapen met een stoere bebaarde schaapsherder en z’n bordercollies of een vrouwelijke schaapsherder, want die hebben we er in Nederland toch ook een paar van? p1060335

Piemonte
In het dal van onze rivier de Erro loopt al een paar weken een schaapskudde, het zijn meer dan 1000 schapen, wat geiten en ezels. De kudde komt uit Cuneo ( een provincie van Piemonte) , hier een uur rijden vandaan. Vanaf Casa Bontà kan ik de schaapskudde al een paar dagen volgen, je ziet ze van veldje naar veldje lopen en nachts staat de kudde dicht op elkaar , terwijl de herders ( hoe romantisch … )p1060331 in een caravan naast de kudde slapen. Vanmorgen zag ik de schaapskudde beneden bij de bakker op een veldje staan, nadat het veldje kaal gegeten was vertrok de schaapskudde richting Cartosio om vervolgens rechtsaf via de brug de rivier over te steken. Wat prachtig om te zien hoe de honden de schaapskudde aan de juiste kant van de weg hielden!
p1060321

Praatje maken…p1060338
Ik in de auto gesprongen en naar de schaapskudde gereden. De herder bleek een Roemeense jongeman, die zeer slecht Italiaans sprak met 2 magere honden en een telefoon die hij al die tijd aan z’n oor hield, terwijl hij met mij een praatje maakte. Weg mijn romantische beeld van die stoere, bebaarde schaapsherder… De herder wees mij op de kleine geitjes, de lammetjes en de ezel met de bel, wat een prachtig dier! De kudde keert in het voorjaar terug naar Cuneo om daar in de bergen op de hooggelegen velden verder te grazen.

Groet, Silvia

Het sneeuwt weer in Piemonte ….

WARMTE                                                                                                                                                                      Toen we in Piemonte kwamen wonen hadden we niet gedacht dat het verwarmen van ons huis zo’n klus zou zijn. Een verwarming zat er niet in ons net aangeschafte huis, alleen een prachtige houtkachel , waar trouwens ook op gekookt kon worden. De thermostaat een graadje hoger zetten, zoals we gewend waren in Nederland, zat er niet in en we leerden al snel dat hout in Piemonte waardevol is. Net toen we ons huis hadden gekocht heeft Guus een boom omgezaagd die voor op ons terras stond, deze boom hebben we van onze berg afgerold . De oude eigenaar Dino (op dat moment al 83 jaar oud) verklaarde ons voor gek dat we de boom van de berg af hadden laten rollen …. nu, na zoveel jaar in Piemonte, begrijpen we dit!

foto (2)HOUT SPROKKELEN
We hebben een groot stuk grond en in het voorjaar gaan we dan ook op pad om bomen te zagen, we zagen het hout klein en stapelen dit op in ons houthok. Je raakt gewend aan het geluid van de kettingzaag en hoe romantisch “klinkt” het als je zegt dat je je eigen hout zaagt en sprokkelt, maar de werkelijkheid is een stuk minder leuk en gewoon hard werken! Er wordt vaak gezegd dat je het van hout sprokkelen 3 x warm krijgt en dat is absoluut waar, van het zagen, van het opruimen en van het opstoken in de kachel ! Maar … om eerlijk te zijn spelen we ook wel een beetje vals en bestellen we elk jaar ook een grote kar met gezaagd hout bij onze vriend Mario  !

VERWARMING
Bij het restaureren van ons huis hebben we in al onze appartementen vloerverwarming aangelegd , dit wordt aangestuurd door een hele grote houtkachel, die we in een soort groot stookhok hebben geplaatst, waar 2 grote watervaten staan, een voor het water voor de verwarming en een voor het warme water voor douche ed. Hoe vaak hebben onze kinderen niet gemopperd dat er in ons eigen huis alleen een kleine houtkachel in de huiskamer stond en dat de appartementen voor de gasten wel “verwarming” hadden. Hoe vaak hebben ze het boven op hun slaapkamers echt koud gehad en zaten ze beneden hun huiswerk te maken, wat ik dan wel weer gezellig vond!  Onze douche had warm water voor 10 minuten en daarna moest je weer een uurtje wachten. Inmiddels hebben wij ook , als laatste, verwarming in ons eigen huis. Nog steeds is dit op hout, wel met een thermostaat, maar als we de grote houtkachel niet bijvullen dan wordt het echt niet warm in huis.

P1020669

WINTER                                                                     “Schat, ik ben even de kachel bijvullen”. Dit hoor ik een paar keer per dag,want de kachel moet bijgehouden worden. Niet om te klagen, maar … als jullie je thermostaat in de winter vanwege de kou een graadje hoger zetten, denk dan eens aan al die mensen waar het niet zo vanzelfsprekend is om het warm te hebben binnen! Het was vandaag bij ons weer een echte winterdag … sneeuw, koud, maar lekker behaaglijk, knus en warm binnen !

Groet, Silvia

Piemonte, alleen op onze berg

Alleen op onze berg in PiemonteCasa Bontà

Gasten die vaker op Casa Bontà zijn geweest weten dat wij nog een damesmodezaak in Prinsenbeek hebben, waar ik regelmatig voor naar Nederland reis. Afgelopen najaar hebben we besloten met de modezaak te stoppen en half december hebben we de deur definitief dicht gedaan.

Waar ik de afgelopen 10 jaar regelmatig voor de winkel een paar dagen naar Nederland vertrok, bleef Guus altijd thuis om voor de kinderen en “mijn” beestenboel te zorgen.     Aangezien er nog veel dingen afgewerkt moesten worden in Nederland is Guus begin januari naar Nederland gegaan, ook de kinderen vertrokken na de kerstvakantie voor hun studie weer naar hun kamers in Turijn en Milaan en zo gebeurde het dat ik ineens helemaal alleen op onze berg zat. Ik ben een echt gezelschapsdier, gezelschap om mij heen voelt goed en ik ben in mijn hele leven nooit alleen geweest. Natuurlijk heeft het “alleen zijn”zo z’n voordelen, de wc-bril staat altijd omlaag, het dopje van de tandpasta zit erop en de afstandsbediening is van mij, maar het is ook stil en ik betrap mij erop dat ik steeds meer tegen onze hond Diaz begin te praten!

Het voelt ook een beetje als een test of ik kan genieten van alleen zijn ( ja, hoor het zijn “maar” 2 weken), mijzelf leuk genoeg vind om tijd mee door te brengen en ja… ik merk dat ik mij goed alleen kan vermaken. “ Alleen zijn “ hoeft niet eenzaam te zijn, het is heerlijk maar voor mij wel met de gedachte dat ik niet altijd alleen blijf en dat er weer iemand thuis gaat komen. Alleen zijn geeft rust en als ik wil kan ik zelf gezelschap zoeken.

Het heeft ook invloed op mijn productiviteit, ik ben druk met het verzorgen van de dieren, de houtkachel aanhouden, klusjes doen zoals de schuur en de bar opruimen, af en toe een rondje over ons terrein lopen om te kijken of de  safaritenten de winter goed doorkomen, grote wandelingen maken met Diaz en druk met het mailen van de gasten.

En waar het in veel gebieden in Italie vreselijk slecht weer is, waar aardbevingen, sneeuwval, lawine’s en bosbranden veel problemen en leed veroorzaken is het hier in Cartosio/Piemonte  rustig weer. Wel koud maar met het zonnetje erbij is het goed te doen.

Vandaag is onze zoon Joris thuisgekomen, toch ook wel weer gezellig 🙂 !

Groet, Silvia

 

 

Druiven plukken bij de buren….

Gisterenmorgen onze buurman geholpen met de druivenpluk.

Vaak vragen gasten of we ook Italiaanse vrienden hebben. Natuurlijk hebben we Italiaanse vrienden, maar toch is het contact niet helemaal hetzelfde als met onze Nederlandse vrienden. Onze Italiaanse buren zijn daar echter een uitzondering op , want Antonio en Antonella  zijn ons in de 10 jaar dat we hier wonen zeer dierbaar geworden.

Toen we hier in september 2006 net 2 weken woonden en ik op een zaterdagmorgen naar de bakker reed zag ik zoveel bedrijvigheid bij de buren, dat ik begreep dat de druivenpluk was begonnen. Guus besloot meteen om de buurman te gaan helpen.  Na een hele dag druiven plukken was hij om 7 uur avonds thuis. Guus was moe van het werken, maar ook moe van de hele dag luisteren naar het Italiaanse gebabbel van iedereen, terwijl hij er niets van begreep.  Antonio vond het zo leuk dat Guus spontaan was komen helpen dat hij de volgende morgen  voor de deur  stond met een doos wijn en een krat met druiven … ik zei meteen tegen Guus dat hij een  vriend had gemaakt!

Druiven plukken is absoluut gezellig met al hun vrienden en familie, iedereen helpt mee , maar het is ook hard werken met de zon hoog aan de hemel. Tussen de middag komen de oma’s lekkere broodjes en water brengen, waarna er weer wordt doorgewerkt.  Na de druivenpluk  worden we altijd vrij snel uitgenodigd voor een etentje bij hun thuis.

Ik kan wel zeggen dat we echt vrienden zijn geworden. Ze hebben ons , zeker in het begin, vaak geholpen met allerlei zaken waar wij niets van begrepen. De eerste paar keren dat we bij elkaar thuis kwamen lagen er standaard 2 woordenboeken op tafel, gelukkig is dat nu niet meer nodig!                                                                                                                                                                            We kunnen altijd een beroep doen op elkaar en inmiddels hebben we al heel wat feestjes samen gevierd, van etentjes, verjaardagen, communies tot begrafenissen.

Groet, Silvia

img_20161008_113136

 

 

10 jaar Piemonte

Het is september, de zon schijnt, de gasten vermaken zich in het zwembad en wij zijn druk in onze buitenkeuken met de voorbereidingen voor de pizza-avond.

Het is vandaag 10 jaar geleden dat we naar Piemonte zijn verhuisd , tijd om even terug te denken aan het grote avontuur wat we toen begonnen.  Guus en ik zijn al samen sinds mijn 16de en we hebben altijd de liefde voor het buitenland gehad. Op onze vakantie’s door Europa hadden we de droom om naar het buitenland te verhuizen en een camping te beginnen. We hebben veel in Frankrijk gezocht, maar uiteindelijk , na een lange zoektocht ( en na ons 40ste)  vonden we ons droomhuis ( hieronder de foto’s zoals we het huis kochten )in Piemonte, een nog vrij onbekende streek in Noord-Italie.

De stap om uiteindelijk te vertrekken was groot, we moesten afscheid nemen van familie, vrienden en werk. We spraken de taal nog nauwelijks en de kinderen moesten al snel naar de Italiaanse school, maar na al die jaren kan ik zeggen dat we vertrouwd zijn geraakt met de Italiaanse manier van leven, denken en doen. Hebben wij ons veel Italiaanse gewoonten eigen gemaakt en kunnen we zeggen dat we hier echt thuis zijn!

Ik wil jullie in deze blog graag vertellen over onze ervaringen (oude en nieuwe), onze omgeving, restaurantjes, leuke plekjes en ons dagelijks leven, in kleine dingen soms zo anders….

Groet, Silvia

ITALIE 044 ITALIE 046